رپ خوب است؟
مثلا موسیقی راک را میتوان امتداد آن رواج عیش طلبی و تغافل جویی سالهای میانی قرن بیستم دانست. نام راک کوتاه شده عبارت راک اند رول است و از فعل to rock در زبان انگلیسی به معنای جنباندن و تکان خوردن میآید. یا پدیده ای مثل متال هم ناشی از روح خسته و بیمار بشر است که از همه دنیا و مظاهر درد آور قرن بیستم بیزار است و سر یه عصیانگری گذاشته است.
رپ هم میراث دار نوعی جریان اجتماعی است با این تفاوت که رپ مثل دو نمونه ذکر شده برآمده از طبقه مرفه و غرق در امکانات نیست که به اصطلاح خوشی به زیر دلش زده باشد. رپ که در دهه ۱۹۶۰ توسط سیاهپوستان آمریکایی در برانکس (واقع در نیویورک) به وجود آمد نوعی سلاح مبارزه جوانان سیاه با تبعیضهای نژادی رایج در آن زمان بود و به همین دلیل بود که به خاطر بیان مشکلات زندگی در گِتوها (جایی برای زندگی مردمی که جزو اقلیت یک شهر به حساب میآیند) به موسیقی گتو نیز شهرت دارد. به عبارت دیگر رپ برآمده از بتن طبقه محروم اجتماع و حرکتی عدالت طلبانه و با آرمانهای متناسب با فطرت انسانی است.
اما ورود رپ به ایران به شکلی ممزوج با راک و متال و دیگر شقوق موسیقی غربی بوده است لذا قاطبه موضوعات مطرح شده در آن روج عیش طلبی و تغافل جویی بوده است که البته با شدت گرفتن جریانهای پوچ گرا و لا ابالی که اصطلاحا به شیطان پرست ایشان را میشناسیم به سمت عقده گشایی های جنسی و اهانت به ارزشهای اسلامی و انسانی روان شد.
غافل ازاینکه چنین چیزی رپ نام ندارد و شقی از بلاهت و طغیانگری پست مدرن است.
اخیرا تلاشهایی برای رسیدن به رپ فارسی صورت گرفته که شاخصه اصلی رپ یعنی اعتراض یه پدیده های ضد فطری است. البته لحن و ضرب آهنگ هم که شکل قضیه است در این قبیل اثار تقریبا رو به کمال است. رپ مثل شعر فارسی نیست که حتما دارای وزن و قافیه مشخص باشد بلکه هم آهنگ بودن سماعی کلمات کفایت میکند.
اثری که در ادامه مطلب ارایه شده می تواند یکی از نمونه های رپ فارسی باشد.
پ.ن: محتوای اثر ارایه شده حتما مورد تایید نمی باشد٬ صرفا یک اثر رپ معرفی شده است
اینکه فردی مثل اقای تتلو به چنین اثری می رسند را باید اینگونه تحلیل کرد که این محتوا به یک خواست اجتماعی تبدیل شده است. شاید عده ای تولید چنین اثری را که موجبات تحریم پخش در شبکه های آنسویی که حامی اصلی امثال تتلوست فراهم آورد را معلول ارزوی صاحب اثر در خالی نبودن جای صدایش در برج میلاد بدانند اما به چند دلیل نمیتوان این فرض را درست دانست:
اول اینکه محمل اصلی چنین جریانهایی شبکه های آنسوی آبی و دستگاههای فرهنگی آنسویی است که تا کنون توانسته به خوبی(بسا بهتر از دستگاهای فرهنگی داخلی) به ایشان سرویس دهد
دوم اینکه حیات امثال تتلو به وفای هوادارنشان است و تا وقتی که هوا خواه دارند نه به مجوز نیاز دارند نه به بیمه و وام دولتی
سوم هزینه های چنین انتحاری برای تتلو بسیار بیشتر از چیزی است که نظام میتواند در اختیارش قرار دهد
این خواست اجتماعی و همه گیر شدن چنین خواسته هایی در میان نسل جوان است که امثال تتلو را هم مجبور میکند که به ایرانی بودن خود افتخار نماید و به سلامتی میراث شهدا و انقلاب اسلامی و اسطوره های ملی ترانه بسراید
سلامتی تتلو که پیام ۲۴ خرداد را دریافت کرد٬ سلامتی جامعه ایران که مردانه ایستاده٬ سلامتی بشار اسد که مردونه واستاده پای آرمانهای ایرانی ـاسلامی
سلامتی همه ی داداشی هایی که وقت و انرژیشونو برای این خاک و این انقلاب هدیه میکنند . . .
سلام
ممنون که سر زدید
و ممنون از مطلبتون.