درد دل . . .

خودمونیما!این خدا عجب چیز عجیبیه ها(می گم چیز چون واقعا نمی دونم چیه!)فکر کن!هر وقت از چیزی نا امید یا خسته می شمیم یا می خوره تو ذوقمون اولین کسی که بهش گیر میدیم خداست!البته همه می دونیم که خودمون مقصریم ولی گیر میدیم به خدا !هر وقت از همه کس و همه چیز نا امید ی شیم میریم سراغ خدا!واقعا مظلومه .گاهی اوقات هم دلم برا خدا می سوزه .به قول شاعر :قربونت برم خدا چقدر غریبی رو زمین. . . اصلا نمی دونم چی شده دارم می نویسم.شاید این نوشتن و خوندن راهی که حرفامو تکرار کنم بیبنم کجاش اشکال داره که رو دل نمی نشینه!شاید هم می نویسم که خدا بخونه و کمکم کنه.آخه اون اولین کسیه که همه بهش شکایت و گله می کنن و آخرین کسی هم هستش که متشکرش می شن!خوب منم مثل همه !نمی دونم چه جوری تکلیفم رو با با خودم روشن کنم ؟می خوام گریه کنم ولی از خدای مظلوم خجالت می کشم.آخه اگه باشه ،اگه دیده باشه که من جانی چه کارایی کردم با چه رویی سر بالا کنم؟می گن ارحم الراحمینه.هر روز 10 بار تو نمازاون ی گیم.سوره حمد .ولی نمی دونم چرا؟! میگن این آفرینش همه لطف خداست .من شاکی میشم !از خودم .از خدا .خوب شاید به این خاطر که خدا رو از خودم میدونم و خودم رو از خدا. آخه خدا این دل وامونده رو گذاشته وسط این تنگستان تاریک!!! از خدا می خوام خودشو به من نشون بده بعد که فکر میکنم ی بینم عقلا و عرفا و عشاق می گن خدا تو همین دنیا پیداست .پس چرا من نمی بینمش؟ یعنی من نه عاقلم نه عاشقم و نه عارفم.پس چیم؟ بعضیا میگن تو کافری!نامسلمون! تو لغت نامه نوشته کافر یعنی کسی که چیزی رو می پوشونه . من که چیزی ندیدم و نمیدونم و ندارم که بپوشونم.پس من چیم؟

بعضی وقتها،نه نه ،همیشه دلم میخواسته دنیا رو تغییر بدم.یه کاری برای مردم انجام بدم.همه تو خوبی و خوشی زندگی کنن.منم بشم سوپر من یا قهرمان دنیا !اما نشد.مسخرست!نه؟ ولی خوب دوست دارم دیگه  ،دست خودم نیست ،دست دله! البته چیزای دیگه ای هم دوست دارم مثل خونه،ماشین،همسر،بچه ،غذا و....ولی نه اونطور!

بعضی وقتها فکر میکنم که تغیر دادن دنیا خیاله.فکر میکنم میبینم محاله !ولی محال ،محاله .خونه و ماشین و پول راحت به دست میاد اما...اما اونی که من می خوام سخته ،خیلی سخته.اونقدر سخته که تا حالا بدست نیومده.هیچ کس نتونسته برای همه مردم این کارا رو کنه.همه رو خوشبخت کنه .میگن این آرزوی من بزرگترین آرزوی جهانه.ولی چرا هیچکی کاری نمیکنه؟اصلا چرا خدا که ما رو آفریده از اولش یه نیافریده که خوب باشیم.یعنی چرا ظل و دروغ و ....اصلا چرا گناه .اگه گناه بد بود چرا خدا آفریدش؟

می گن خدا یه نفر رو داره که یه روزی میاد و همین کاو می کنه .ولی تو کتایا نوشته اون من نیستم!! پس این آرزو الکیه!اگه اون این کار رو می کنه پس ما چیکاره حسنیم؟میگن شما باید به او کمک کنین.باید همراهش باشین.خوب اگه این خوبه چرا ا نمی تونیم اون رو ببینیم ؟میگن آمادگی نداری ،به بلوغش نرسیدی .یک کلام مردش نیستی!همین؟مردش کیه؟همونی که تو بیابون به داد در راه مونده ها میرسه یا اونی که میاد وسیله شفای مریضای صعب العلاج میشه.مگه اونی که میاد دنیا رو نجات میده راننده آژانسه یا دکتره که همش میگن تو بیابون فلانی رو نجات داد یا بیساری رو شفا عنایت فرمود!!

اصلا این تو کتم نمیرهوشاکیم،از همه ،از خودم ،از خدا ،از مردم .... شاید یه پیشرفتی داشتم!چون اول از خودم شاکی شدم .حالا دیگه خدای مهربئن مظلوم شد دوم!اینم یه پیشرفته دیگه!!

نمی دومنم ،یعنی فکر میکنم میدونم ولی نمی شه .معنیش که نمی دونم.

ای خدا اگه هستی خودت یه راهی جلو پای ما بذار ،شاید دلمون آروم شد.البته منظورم از خدا همونیه که تو سختیهامون اوله و همونکه همه تقصیرا گردنشه.خوب اینم یه تقصیر دیگه که ما انداختیم گردنش!!

امضامحفوظ