شاه بی شین

چندی پیش در مطلبی تحت عنوان اکبر شاه  مقایسه ای بین دو نفر انجام شد و گفتیم عاقبت هر دو تفاله شدن توسط بی ادبان غربی است!

جدیدا اتفاقاتی افتاد که یاد افکار اون موقعم افتادم

فیلم واقعه دردناک برای نظام اسلامی

رپ خوب است؟

متاسفانه موسیقی هم مانند همه ی پدید های وارداتی از غرب بصورت معوج و کجکی وارد کشور شده. موسیقی هایی چون رپ و راک و متال و ... دنباله های جریانهای اجتماعی هستند که متناسب با انها ایجاد شده اند و کارویژه هایی متناسب با جریان اجتماعی خود دارند.

مثلا موسیقی راک را میتوان امتداد آن رواج عیش طلبی و تغافل جویی سالهای میانی قرن بیستم دانست. نام راک کوتاه شده عبارت راک اند رول است و از فعل to rock در زبان انگلیسی به معنای جنباندن و تکان خوردن می‌آید.  یا پدیده ای مثل متال هم ناشی از روح خسته و بیمار بشر  است که از همه دنیا و مظاهر درد آور قرن بیستم بیزار است و سر یه عصیانگری گذاشته است. 

رپ هم میراث دار نوعی جریان اجتماعی است با این تفاوت که رپ مثل دو نمونه ذکر شده برآمده از طبقه مرفه و غرق در امکانات نیست که به اصطلاح خوشی به زیر دلش زده باشد. رپ که در دهه ۱۹۶۰ توسط سیاهپوستان آمریکایی در برانکس (واقع در نیویورک) به وجود آمد نوعی سلاح مبارزه جوانان سیاه با تبعیض‌های نژادی رایج در آن زمان بود و به همین دلیل بود که به خاطر بیان مشکلات زندگی در گِتوها (جایی برای زندگی مردمی که جزو اقلیت یک شهر به حساب می‌آیند) به موسیقی گتو نیز شهرت دارد. به عبارت دیگر رپ برآمده از بتن طبقه محروم اجتماع و حرکتی عدالت طلبانه و با آرمانهای متناسب با فطرت انسانی است.

اما ورود رپ به ایران به شکلی ممزوج با راک و متال و دیگر شقوق موسیقی غربی بوده است لذا قاطبه موضوعات مطرح شده در آن روج عیش طلبی و تغافل جویی بوده است که البته با شدت گرفتن جریانهای پوچ گرا و لا ابالی که اصطلاحا به شیطان پرست ایشان را میشناسیم به سمت عقده گشایی های جنسی و اهانت به ارزشهای اسلامی و انسانی روان شد.

غافل ازاینکه چنین چیزی رپ نام ندارد و شقی از بلاهت و طغیانگری پست مدرن است.

اخیرا تلاشهایی برای رسیدن به رپ فارسی صورت گرفته که شاخصه اصلی رپ یعنی اعتراض یه پدیده های ضد فطری است. البته لحن و ضرب آهنگ هم که شکل قضیه است در این قبیل اثار تقریبا رو به کمال است. رپ مثل شعر فارسی نیست که حتما دارای وزن و قافیه مشخص باشد بلکه هم آهنگ بودن سماعی کلمات کفایت میکند.

اثری که در ادامه مطلب ارایه شده می تواند یکی از نمونه های رپ فارسی باشد.

پ.ن: محتوای اثر ارایه شده حتما مورد تایید نمی باشد٬ صرفا یک اثر رپ معرفی شده است

پنداشت که بعد از آن مرا خوابی هست

دل است دیگر تنگ میشود.

اصلا میدانی دلتنگی یعنی چه؟ یعنی قلبت آنقدر در فشار باشد که همه مجراها و دریچه هایش کیپ کیپ شود٬ آنوقت است که خون به مغزت نمی رسد و ناخودآگاه شروع میکنی به سوت زدن. وقتی سوت میزنی همه خیال میکنند که بی خیالی غافل از اینکه آدم بی خیال اصلا سوت نمیزند، سوت را کسی می زند که همه اش خیال می کند. کسی که پر از خیال است.

خیلی از خیالها درد دارد
پس سوت میزند تا خیال کند که یادش رفته خیالی دارد و ادای آدمهای بیخیال را در می آورد.

خیالِ دلِ تنگ٬ خواب را از زندگی حذف میکند و آدم بیخواب هم از نعمت خواب دیدن محروم است٬ این میشود که اندک امیدی هم که به دیدار در خواب بود نا امید میشود و این اول گرفتاری است.

آن یار که عهد دوستاری بشکست

می‌رفت و منش گرفته دامان در دست

می‌گفت دگرباره به خوابم بینی

پنداشت که بعد از آن مرا خوابی هست

این عکس پرویز پرستویی عجیب به حال این روزها نزدیک است. این تصویر بهانه ای برای گوش کردن دکلمه ی زیبای تنهایی با صدای ایشون

عمار انقلاب

عمار انقلاب برای رضای خدا و البته به نفع اصولگرایی از رقابت برای رییس جمهور شدن انصراف دادن.

امروز به این عکس افتخار میکنم ٬ توجه بفرمایید نگاه مجری سرشار از محبت و ارادت است.

ادامه مطلب مراجعه شود . . .

اکبر- شاه

چندی پیش نامه ای منتصب به ادولف هیتلر خطاب به رضا شاه منتشر شد که در آن هیتلر به اعلیحضرت همایونی! نوروز را تبریک گفته بود. 

این را حکما به گردو در دامن ریختن و شکستن سر تشبیه کرده اند چون کمتر کسی است نداند که حاصل این تشکرات و اعلیحضرت گفتن ها شد تقسیم ایران بین روسیه و انگلستان به اضافه ی چند دهه فقر و قحطی و بیچارگی ملت.

رضا شاه میخواست با کدخدای آن روز ببندد و البته کدخدا هم او را به حد اکمل استحمار مینمود.

امروز هم کدخدا ها!!! دارند به عده ای اعلیحضرت و معتدل و سیاستمدار می گویند

برای شهید مصطفی احمدی روشن و چشم روشنی خانواده

امشب از داغی دوباره چشم تهران روشن است                                               

                         یوسفی رفته است ،آری وضع کنعان، روشن است
گرچه در بزم حماسه ، هیچ جای گریه نیست                                                    
                              در هجوم شعله ها، تکلیف باران، روشن است
باز شمعی کشته شد با دست شب اما هنوز                                                   
                                این شبستان کهن ، با نورایمان روشن است
کی میان ابرهای تیره پنهان می شود؟                                                            
                                 آسمان ما که با خون شهیدان ،روشن است
مصطفی هم رفت، آری! او هم اینجایی نبود                                                        
                                     مردهای مرد را آغاز و پایان ، روشن است

......................................
پ.ن: اربعینی شد اربعین امسال ما، التماس دعا از همه دوستان.
آک.ن: شعر میلاد عرفان پور درباره شهید عزیز بود