خر و خرس و خی* از جنس فلز گرفتی، خوب که چی؟

از همان ابتدایی ترین روز های شکل گیری تمدن های اولیه این اصل مورد اتفاق همه اقشار بوده است که هر چیزی قیمتی دارد.

مثلا مرغ در 5000 سال پیش احتمالا به قیمت یک پوست خر معامله می شد.

همین مرغ در حدود 2500 سال پیش 15 سکه فنیقی قیمت داشته.

1000 سال قبل شاید 3 دینار بوده

امروز هم کیلویی 3500 تومان است(زربال 3800!)

این اقای فرهادی ما هم، که حسابی دستش تو بازار است، خوب بلدند چه چیز را چه جور بفروشد. شاید تعدادی از دوستان بگویند که ای آقا این حرفها چیست که جناب حضرتتان می فرمایید؟ اصغر آقای ما هنرمندند و همه این جوایز به خاطر هنر و فیلمسازی فنی شان می باشد!

به این دوستان پیشنهاد می کنم به مرام کسانی که این جوایز رنگارنگ را سخاوتمندانه به کارگردانان و هنرمندان و نخبگان و همه چیز تمام ها با عشق و صفا تقدیم می کنند.

این جماعت جایزه بده منطق و رویه زندگیشان را لیبرالیسم می دانند. کل اعتقادات و مانیفست لیبرالیسم را می توان در این جمله خلاصه کرد:

دیگی که برای من نجوشد، سر سگ توش باشد ، قل قل بجوشد!

 جناب فرهادی عزیز، دیگ شما برای جنابشان جوشیده  که جایزه باران شده اید، لذا از حضرتعالی تقاضا داریم که بفرمایید: مملکت و شرف و ابرویتان را به ثمن بخث فروختید

                                                           که چی؟

                                                                                       تهش چی شد؟

امضامحفوظ

...........................................

* واژه ای است مازندرانی که معنی اش را خودم بصورت شفاف متوجه نشده ام و احتمالا به معنی خوک یا گراز یا خرس استپ

پ.ن:از وقتی قالب وبلاگ این شکلی گشته است این اولین متن مناسب با آن عکس دوربین در بالای سمت راست قالب وبلاگ است