اخراج معراجیها

تقریبا از حدود  3 ماه پیش که در هیاهوی جشنواره فجر جدال سنگین تبلیغاتی بین فبلمهای ارزشی و ضد ارزش به اوج خود رسیده بود ثانیه ها را می شمردم تا ببینم فیلمی در جریان حزب الهی به عنوان فصل الخطاب به چرند گویی های عده ای روشنفکر نما که کیان اسلام وایران را هدف حمله های گاه و بی گاه خود گرفته اند چند مرده حلاج است!

وقتی که خبر دار شدم  اخراجی ها به جشنواره نمی رسد کمی ترسیدم که خدای نکرده ، نکند جریان اصولگرا و مذهبی اشتباها روی فیلمی سرمایه گذاری کرده که حتی شخص نویسنده و تهیه کننده و کارگردان! ! جرات نکرده آن را به مصاف اغیار بفرستد.

هنگامی که جدایی نادر از سیمین را دیدم تقریبا هول همه وجودم را گرفته بود ، زیرا استحکام و قدرت جبهه مقابل را با تمام وجود لمس کردم اما امیدوار بودم که هنوز پهلوان ما در راه است.

زمانی که اولین سکانس های اخراجیهای 3 را در اولین روز اکران و در اولین سانس ممکن دیدم گویی که آب یخ بر سرم ریخته باشند! تمام امیدم نا امید شد . . . وقتی که صدای بهنام صفوی فضای سینما را پر کرده بود توان بلند شدن از روی صندلی را هم از دست داده بودم، بس که ناراحت بودم.

 آقای ده نمکی نمی دانم چه فکری کرده اید که به خود اجازه دادید اخراجیهایی را که در اولین نسخه خود به حق معراجیها نمایش داده بود را به نسخه بی سرو تهی درست مانند افراطیها مبدل کنید!

واقعا از توان  بنده خارج است که  بپیذرم شمایی که مدعی علمداری جریان حزب الهی هستید برای اینکه  2 میلیاردتان ذره ای بیشتر شود از هیچ گونه کار مبتذلی رویگردان نباشید و حتی دست به دامان بازیگرانی شوید که خودتان در فیلتان اذعان دارد که تنها کاربردی جنسی دارند (اشاره به زمانی که رضا رویگری در خواست هنر پیشه خانم می کند و نام بازیگران را که یکی پس ار دیگری از حفظ  مثل اوراد شب جمعه لقلقه زبان می کند.)

جناب آقای ده نمکی  ما که هیچ نفهمیدیم ! خود شما بفرایید که پیام این به اصطلاح فیلم شما چه بوده؟

آیا قصد داشتید که شنیدن نواهایی که شنیدن انها عین حرام است را عادی نمایید و یا اینکه با نشان دادن ناموس های تقریبا بی حجاب مردم گناه نگاه ناپاک را اپیدمی نمایید. شاید قصد داشتید خاک هایی را که تا به حال در خفا به سر می ریخته اند علنا وسط خیابان و در منظر عمومی جامعه اسلامی افشان نمایید. کاری که در فقر و فحشا هم کم و بیش انجام داده بودید.

به نظر می  رسد که کارگردانی که این روز ها بچه حزب الهی ها به قصد قربت هزینه بلیط فیلمش را دوباره و سه باره پرداخت می کنند اصلا جریان حزب الهی را نمی شناسد. احتمالا به نظر این پهلوان فرهنگی حزب الهی بودن یعنی یک من ریش و موتور هزارو عربده کشی! باز گلی به جمال نان،عشق ،موتور هزار که در آن چشم بچه بسیجی دنبال نامزد مردم نبود!

دوستان از صحنه های چیپ و بی مایه ی جنگ و جبهه و جانبازان در شاهکار حضرتعالی گفته اند.گفته اند که شما کارگردان ارزشی جانباز انقلاب را ببو و بی غیرت نمایش دادید که بی غیرتی پیام مدرنیته است. گفته اند به سبک کاملا کودکانه و اماتور شاهکاری مانند آژانس شیشه ای را به سخره گرفته اید و یا آن جا که میکروفون ها باز می ماند را از کدام فیل روی پرده سرقت کرده اید! بنده می خواهم از چیز های مهمتری صحبت کنم که شما کار گردان ارزشی زندگی و ابرویتان را  مدیون انهایید.

ارزش اخراجیها به آن پیام معراجی بود که  مجید سوزوکی  با زنجیر و شیشه شکسته نشان داد، نشان داد که باید از ناموس دفاع کرد ، به هر قیمتی که دین و وطن عین ناموسند و جان دادن در راه ناموس ارزش دارد، نه اینکه دختر شهید با کمترین ملاحظات دینی  از اسلام وانقلاب بریده و با حجاب منحصر به فردش یکه تاز میدان های خاک بر سری باشد.

ارزش اخراجی ها به فروش های چند میلیاردیش نبود بسا فیلمهایی که بهترین فیلم تاریخ سینما شده اند و گیشه خوبی نداشته اند . ارزش اخراجی ها به آن نگاه نویی بود که پیوند عشق و ایان و زندگی را درست تصویر می کرد. به خود شما جنگ را تعریف می کرد نه تحریف!

ارزش اخراجی ها زمانی معلوم می شود که پیام همان شهید رجب بیگی که از وصیت نامه اش شاهدی بر صدق مدعای فیلمتاناوردید به  عالمیان ابلاغ شود که او گفت :می روم تا خط امام بماند.البته این را بگویم که ما هنوز نفهمیدیم جای امام و خط امام کجای فیلم است.

شکر خدا نقد فنی بسیار برای این فیلم نوشته شده و می شود، بی سرو ته بودن فیلمنامه گرفته تا صحنه های شتابزده و نبود خط سیر داستانی  و شخصیتهای بی ارزش و اضافی در فیلم و فضای  غیر واقعی وهول بودن کارگردان و اشکالات تدوین و موسیقی و ... تنها بخشی از موضوعاتی است که می شود برای هر کدام کتابی در باب ضعف فیلم نوشت،  می دانم که شاید بعضی این نوشته ها را به نوعی گل به خودی فرض کنند ولی این  مطلب را نوشتم که سازنده اثر چیپی مثل  اخراجی ها نگوید که جماعت حزب الهی هیچ نمی فهمند و دلشان به موتوری و ریشی و لچکی بر سر خوش است!

 جماعت حزب الهی و بسیجی همان است که در سال 88 و89 فتنه های فراوانی که اثری از آنها در فیلم اخراجی ها دیده نمی شود پوزه دشمنی را به خاک مالید که تا بن دندان مسلح در برابر اسلام و مسلین قد علم کرده و خون مسلمین را در شیشه می کند و دسیسه می چیند. حال شما ما را هوچی و داد و فریادی نشان بده.

نمی خواهم به کسی تهمتی زده باشم اما رابطه ای معنا دار میان تعویض شدن تهیه کننده و سطح پایین فیلم ذهنم را آزار می دهد، همه می دانیم که کاری که برای غیر خدا باشد ابتر است، چه بدتر و پست تر که به خاطر مال منال دنیایی باشد که برای مولای بسیجی ها از اب بینی بز گر  بی ارزش تر است.

امضامحفوظ